Mały münsterländer to jeden z najmniejszych wyżłów (obok spaniela bretońskiego, który – wbrew nazwie – też jest wyżłem). Jego bliskimi kuzynami są duży münsterländer i wyżeł niemiecki długowłosy. Ich protoplastą jest staroniemiecki wyżeł długowłosy. Obie rasy münsterländerów wyhodowano w okolicach Münster w Westfalii.

Mały münsterländer powstał w wyniku skrzyżowania wyżłów z płochaczami (dawnymi ptasznikami) i z wyglądu przypomina spaniela. Selekcja rasy zmierzała jednak w kierunku zachowania myśliwskich cech wyżła – zwłaszcza zdolności wystawiania zwierzyny, czyli tzw. stójki.

Początkowo przodkowie tych psów brali udział w polowaniach z sokołami, wypłaszając dla nich ptactwo i drobną zwierzynę. Czworonogi te były wtedy znane pod różnymi nazwami. Wraz z pojawieniem się broni palnej zaczęto wymagać od niektórych psów, by aportowały zwierzynę z lądu i wody.

Jednak zmiany w przepisach prawnych, które wprowadzono w 1840 r., sprawiły, że ich popularność bardzo zmalała. Trzymane były głównie na odległych farmach przez prostych ludzi, dla których polowanie stanowiło jedno ze źródeł utrzymania.

źródło: https://www.psy.pl/rasa/maly-munsterlander/